ROZDZIAŁ 1 - "Coś było nie tak"

- Suka! - pomyślałam, widząc jak największa diva tej szkoły, upokorzyła mnie na oczach wszystkich. Alejandra zawsze mi zazdrosciła. I pomyśleć, że kiedyś była moją najlepszą przyjaciołką. Pff - gardze nią. Miałam najprzystojniejszego chłopaka w szkole - Matt'a. Nie raz probowała mi go odebrać, jednak nie była na tyle sprytna, by dopiąć swego. Myslała że ma wszystko zasluguje. Choć była dość bogatą dziewczną, zawsze musiała mi uprzykrzać życie. Byłam córką biznesmena, Jonnego Hurta. Mój tata był wręcz pochłonięty swoimi obowiązkami w pracy. Prowadził 2 firmy. To dużo, jak na niego. Nie był przecież wiecznie młody. Moja mama była niegdyś księgową, lecz patrząc na to, ile zarabia mój ojciec, postanowiła to przerwać i zajęła sie domem i wychowywaniem dzieci. Tak. Nie byłam jedynaczką. Miałam starszego brata, Dan'a, ktory był o 2 lata starszy ode mnie - miał 20 lat - i młodszą siostrę, Charlott, która miała 15. Dobrze sie dogadywałam z moją siostrą, z bratem - niekoniecznie. Jakis rok temu, wpakował sie w bagno z narkotykami. Nie wiem, czy do dziś nimi handluje, czy ćpa - wyprowadził sie z domu, po awanturze, jaką zrobił mu ojciec. Szczerze mówiąc, nikt nie chce go znać, odkąd pod wpływem narkotyków, uderzył mamę. Wiem że tego żałuje, ale przeszłości nie zmienisz.

  Otrzepałam resztki jedzenia, które były na moim ubraniu.  Kątem oka, widziałam jak Alejandra flirtuje z Mattem. Złość dała o sobie znać. Szybkim ruchem, odciągnęłam ją od MOJEGO chłopaka.

- Nie zapomniałaś sie? - krzyknęłam, krzyzując ręce na piersi. - Dlaczego podrywasz MOJEGO chłopaka? - zrobiłam wyraźny akcent. - Nie możesz sobie odpuścić, co? Suka! - wykrzyczałam jej w twarz, a ta zrobiła oburzoną minę. 

- Nie wiem, jak mogłam sie z tobą przyjaznić! - udała smutną. Będzie teraz zgrywać niewiniątko? Nie wierze.

- Ja też! Nie wiem co sie z tobą stało, Alejandra! Uprzykszasz mi życie już od 3 lat! Na prawdę nie wiem, co ci takiego zrobiłam! - rzuciłam ze łzami w oczach. 

- Nie ja jedna! Stałaś sie dziwką, Amy! - wytknęła mnie palcem, odwracając sie na pięcie, zostawiając mnie oszołomioną i poniżoną. 

Ja? Ja miałam być dziwką? To nie ja daje dupy każdemu, który sie na mnie patrzy!  W przeciwieństwie do innych. Po chwili poczułam wokół mojej talii pare silnych ramion. 

- Wszystko dobrze? - zapytał cichym głosem Matt. Starałam sie nie rozpłakać. 

- J-jest okej. - powiedziałam wyrywając sie z uścisku i ruszyłam korytarzem do mojej szafki. Stanęłam przy swojej, opierając sie plecami, po chwili zsuwając sie na podłogę. Zaczęłam cicho łkać, zasłaniając twarz rękami. Usłyszałam zbliżające sie kroki.

- Odejdź Matt. Chce być sama. - powiedziałam prawie szeptem.

- Ale to nie Matt. - odparła Carly. Carly była moją przyjaciółką od zawsze. Odkąd pamiętam, spotkałysmy sie na podwórku, na kawie, na zakupy. Kochałam ją jak siostrę. - Wszystko okej? - zapytała niepewnie.

- Ja.. już sama nie wiem. - wypuściłam po woli z siebie powietrze, odprężając sie przy tym. 

- Wiem, że jest ci trudno, z powodu Alejandry, ale popatrz na to tak: - Carly usiadła obok mnie, biorąc moją dłoń w swoją - masz kochającą rodzine, zapewnioną przyszłość, wspaniałego chłopaka ... mnie - pod koniec głos Carly stał sie ledwo słyszalny.

- Wiem i dziękuje ci za to - podniosłam wzrok na jej rumianą twarz i przytuliłam ją najmocniej jak potrafiłam. Cieszyłam sie, że ją mam. 

Wracając do domu, wstąpiłam z Matt'em do pobliskiej kawiarnii na kawę. Musiałam zapomnieć o porannym incydencie w szkole i cieszyć sie dniem. Dochodząc do ogromnego domu, zauważyłam obcy samochód, który stał na podjeździe. Zmrużyłam oczy i podeszłam bliżej, by sie mu przyjrzeć. Był to czarny cabriolet.

- Niezła fura. - zauważył Matt, a ja dopiero teraz przypomnialam sobie o jego obecności. Chlopak powinien odprowadzać dziewczynę do domu, prawda?

- Nom. - zgodziłam sie, podchodząc bliżej, prawie go dotykajac. 

- Jak myślisz? Będzie twój? - zapytał, unoszac jedną brew, pozostawiając wzrok na samochodzie.

- Nieeee - odparłam przedłużajac "e". - Nie ma szans, ostatnio nie daje im powodów do tego. - zauważyłam. Fakt. Ostatnio zachowywalam sie .. źle. Ciagle jakieś imprezy, alkohol, spóźnienia, pyskowanie. Nie, za to nie dostaje sie nagrody. 

- A może twój brat wrócił? - zapytał nieśmiało, a mi włosy stanęły dęba. Szczerze, to bałam sie teraz swojego brata i nie wyobrażam sobie, żeby wrócił do domu. Przełknęłam z trudem sline.

- N-nie sądze. Po za tym, skąd miałby tyle pieniędzy? - zapytałam, a potem ugryzlłm sie w język. Przecież mógł nadal handlować narkotykami, a z tego jest dość dużo zarobku, tak?

- No wiesz.. dragi. - odchrzachnął, wiedząc że to nie najlepszy temat do rozmowy.

- Nie ważne. - przeniosłam wzrok na dom, a potem na Matta. - Spotkamy sie jutro? - posłałm mu promienny uśmiech, przygryzając warge. 

- Pewnie - odparł z uśmiechem, przyblizając sie do mnie i złożył na moich ustach słodki pocałunek. 

- Tato, wróciłam! - krzyknęłam na cały dom, rzucając torbę na ziemie i zdejmujac moje sandłly. - Tato? - zdziwiłam sie że nikt mi nie odpowiedział. Myslałam, ze w tym tygodniu, ma wolne. Czyżby wrócił na chwile do biura?

- Tutaj jestem, Amy! Załatwiam interesy, prosze nie przeszkadzaj nam i idź do swojego pokoju! - usłyszałam głos taty dobiegający z kuchni.

- dobrze tato, tylko wezmę sok! - odkrzyknęłam, kierując sie do pomieszczenia. 

- Nie ! To znaczy .. Idź do pokoju, ja ci przyniose. - odparł szybko. 

- Okeeeey? - zabrzmiało to bardziej jako pytanie. Skierowałam sie do mojego pokoju. Nie rozumiałam go. Zawsze interesy były smiertelnie ważne i za nic w świecie, by ich nie przerwał, a tu taka niespodzianka. Coś bylo nie tak. Czyżby coś przede mną ukrywał?

•••••••••••••••••

Więc to jest pierwszy rozdział mojego nowego opowiadania. Jak wrażenia? Mam nadzieje, że choć trochę przypadnie wam do gustu i będziecie czytać dalej :) Powiem tylko tyle, że to opowiadanie będzie o Justinie Bieberze, ktory w tym przypadku nie jest slawny ze spiewania. 

Jeżeli czytacie, prosze zostawcie po sobie komentarz, uwagi, cokolwiek. Przydadzą mi sie w dalszej pracy i będę wiedzieć, czy pisze to dla kogoś czy tylko dla siebie. 

Przepraszam za błędy, rozdział był pisany o 2 w nocy na telefonie, mam nadzieje że przymkniecie oko na drobne literówki. 

Kontakt: 
Twitter - @Shinn_x 
Ask - ask.fm/crazyymofos 

Następny rozdział prawdopodobnie jutro 

xoxo 
Shinn_x